Leesclub: weet je nog, die ene patiënt?

Het boek “Die ene patiënt” van Ellen Visser is ons eerste boek van de How to “Dokter” leesclub! In deze serie recenseren we verschillende fictieve en non-fictieve (medische) boeken.

Algemene informatie over het How to “Dokter” leesclub boek

Boek: Die ene patiënt

Schrijver: Ellen de Visser

Eerste druk: Februari 2019

Uitgever: Ambo Anthos

Te koop: hier op bruna.nl, hier op libris.nl, hier op athenaeum.nl, hier op bol.com (maar steun vooral jouw lokale boekenwinkel!)

Bijgebleven patiënten

Vanaf het moment dat je in de praktijk aan de slag gaat als zorgverlener ga je patiënten hebben die een enorme indruk bij je achterlaten. Patiënten die je raken, die je veranderen en die je ontzettend veel leren puur en alleen door bij je in de spreekkamer te zitten, of bij je op zaal te liggen. Die band met specifieke patiënten is waar dit boek over gaat. Het boek was eerst een gelijknamige serie in de Volkskrant. Nu is het een verzameling van stukken die artsen en andere zorgmedewerkers hebben ingestuurd over patiënten die ze zich voor altijd zullen herinneren. 

Grappige, lieve en fantastische patiënten

De casussen zijn ieder ongeveer drie pagina’s lang, maar zelfs in zo’n kort stukje tekst weten de verschillende zorgverleners enorme indruk te maken op de lezer. Er zijn grappige patiënten, die met platte uitspraken en goede opmerkingen ons laten lachen en ons leren dat het niet altijd alleen maar erg is om ziek te zijn. Lieve patiënten die soms wijzer zijn dan de arts die ze behandelt. En natuurlijk vele verhalen over fantastische patiënten die helaas zieker worden en overlijden, iets dat dagelijks in ons werk voorkomt. Hou dus de zakdoekendoos dicht in de buurt als je dit boek begint te lezen. 

Razendsnel uitgelezen, ondanks coschappen

Persoonlijk vond ik dit een ontzettend goed boek, wat ervoor zorgde dat ik het al binnen een week uit had, ondanks dat ik het al druk genoeg had met de coschappen. Al die verschillende verhalen deden me denken aan alle patiënten die ik heb ontmoet en die indruk op mij hebben gemaakt, die mij hebben veranderd. Van mijn eerste patiënte ooit, die rustig vertelde dat ze door een vissig geurtje bij haar “poes” (diagnose: bacteriële vaginose) geen orale seks meer kreeg van haar man. Tot een 100-jarige intelligente dame die verontwaardigd was dat ze door een verzwikte enkel even niet naar huis kon, waar ze nog volledig zelfstandig woonde. Daarnaast herken ik me als zorgverlener natuurlijk ook in de heftige verhalen, waarbij je patiënten verliest aan ziektes waar we nog geen behandelingen voor hebben.

Conclusie

Het moet fijn zijn geweest voor de lezers van de Volkskrant om te lezen wat er allemaal omgaat in de mensen achter de witte jassen. Dat ook wij diep geraakt kunnen worden, dat we om patiënten gaan geven. Maar ik vond het als zorgverlener ook ontzettend fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zo veel leert van mijn patiënten, niet alleen over het vak, maar ook over het leven. Een échte aanrader voor elke zorgverlener!