Romantiek in de zorg: ervaringen

Love is in the air! Als zorgmedewerkers besteden we veel tijd aan ons werk. Datingapps komen dan ook goed van pas. In dit artikel over romantiek in de zorg lees je een ervaring van een geneeskundestudent met de app “Happn” tijdens haar coschappen. Daarnaast vertelt een medisch studente over hoe “medisch” haar eerste date was. Luigi (ingenieur) vertelt hoe het is om te daten met een arts als iemand zonder een medische achtergrond en we sluiten af met een interview met een artsenkoppel over hun relatie!

1 | “Ik wou dat ik mijn hechtset bij me had”

Een tijdje terug ging ik met een jongen, die ik via een datingapp had leren kennen, op date. We hadden besloten om een wandeling te gaan maken; hij was net nieuw in de omgeving en met COVID-19 was dit een goede oplossing. We gingen met mijn auto naar het startpunt van de route, waar ook een restaurant zat waar we daarna konden gaan zitten. Het begin van de route ging vlekkeloos, lekker zonnig weer, mooie heuvels. Maar net nadat we een bocht om gingen, ging ik door m’n enkel.

Neer ging ik, en landde op m’n knie. Ik kwam met moeite overeind en op m’n enkel staan was niet bepaald wat je prettig zou noemen. Onder begeleiding van hem strompelde ik naar de boom om m’n enkel even tot rust te laten komen, en merkte ik toen een vlek in m’n spijkerbroek op. Ik stroopte hem op en werd verwelkomd door een gapende snee in m’n knie van zo’n 10cm. De wond was best diep en ik zag meteen al, dit wordt ‘m niet.

Ik vertelde m’n date zonder medische achtergrond dat ik maar even ging zitten en dat naar de auto teruglopen niet handig zou zijn, want de wond ging bij de minste beweging open staan. Super onhandig allemaal. Ik zei tegen hem, “ik wou dat ik m’n hechtset bij me had”, waarop hij me verbaasd aankeek. Hij was ondertussen aan het ijsberen en ik kreeg hem niet zover om ook even rustig te gaan zitten. Hij werd er zichtbaar gestresst van dat ik zo rustig daar zat. Ik deed ondertussen bij mezelf wat lichamelijk onderzoek om peesletsel uit te sluiten. Weer ging de wond daarbij open staan, wat bij hem volgens mij z’n maag bijna deed omdraaien.

We overlegden of hij mijn auto zou ophalen om zo dicht mogelijk bij dit bospad te geraken, of dat een ambulance toch wellicht de betere optie was. Gelukkig kwam er een vrouw langs die ons wel wilde helpen. Ze bracht me wat provisorische verbandmiddelen en haalde haar auto op om ons naar de beginplek van de route terug te brengen.  M’n date heeft me vervolgens in mijn auto rijdende naar de huisarts gebracht. Die ging in de weer met het hechten, terwijl m’n date in een hoekje van de kamer zat. Hij stond 2x op om een beetje te kijken hoe het hechten ging, maar trok bleek weg en werd door de huisarts verzocht vooral weer lekker te gaan zitten. Vervolgens ben ik heel fijn naar huis gebracht en hebben we nog even thee gedronken bij mij, om van de schrik te bekomen. Al met al een bijzondere eerste date. 

2 | “What Happn?”

Mijn eerste coschap was in een groot, academisch ziekenhuis. Elke dag opnieuw zag je tientallen nieuwe gezichten, of het nou collega’s, medestudenten of patiënten waren. Simultaan zat ik ook al enkele maanden op de datingapp “Happn”, die mensen in jouw buurt laat zien die de app ook hebben. Het zou dus zo kunnen gebeuren dat je naast iemand zit in de metro, die je vervolgens op de app tegenkomt! In eerste instantie had ik geen seconde gedacht aan de consequenties van een “trackable” app, die natuurlijk ook traceerde dat je je momenteel in een ziekenhuis bevond. Daardoor kwam je mensen tegen die zich recent of momenteel in (de omgeving van) het ziekenhuis bevonden en de app ook gebruikte.

Het was pas het moment dat ik oog-in-oog stond met één van de artsen die in het ziekenhuis werkte, die ik niet veel eerder had geliked op Happn, dat ik me besefte wat voor consequenties deze app kon hebben. Als je al medecollega’s tegen kwam, dan kon je natuurlijk ook die jonge jongen of meid met een fractuur op de SEH tegen komen. Uiteindelijk ben je natuurlijk zelf verantwoordelijk voor de manier waarop je met zo’n app om gaat, maar het zat me niet lekker. Na die dag heb ik meteen de app verwijderd en sindsdien nooit meer opnieuw gedownload…

3 | Daten met een arts

Hoe is het om te daten met een arts? In dit korte interview hebben wij enkele vragen gesteld aan Luigi. Hij is een ingenieur die inmiddels 8,5 jaar een relatie heeft met een arts. Zij hebben elkaar ontmoet op hun middelbare school op Aruba. 

“Zelf vind ik het, naast dat ik gek op haar ben, vooral in deze tijden handig om met haar een relatie te hebben. Ze is een vraagbaak over alles wat met ziek zijn te maken heeft. Wel is het qua planning lastig, vanwege wisselende werktijden (vooral tijdens avond- en nachtdiensten!) of als ze moet overwerken (dus een uitje om 18.00 of 19.00 is lastig, zelfs om 20.00)”. Als er een medisch probleem is, gaat haar doktersjas dan meteen aan? “Hier doe ik kinderachtig over, maar zij MOET elke pleister plakken! Haha, bezoeken aan de huisarts zijn er ook vaak genoeg hoor (ik ben gewoon onhandig)”. 

“Als je een relatie hebt met een arts of geneeskunde student, zijn er veel grappige en typische momenten”. Enkele voorbeelden die Luigi noemt zijn: “Ze denkt dat het normaal is om tijdens het eten over bloed, wonden of andere vieze dingen te hebben. Mijn spaghettisaus lijkt dan ineens op heel iets anders!”, en “Ik kan geen medische series (House/Scrubs etc.) kijken zonder commentaar op de achtergrond, zoals “zo werkt dat niet! Waarom doen ze dat? en dit klopt niet!”, maar dat maakt het soms ook wel leuk”.

Op de vraag wat hij denkt dat zij doet op haar werk antwoordt hij: ”Door het ziekenhuis rennen, bellen om te vragen waar lab resultaten blijven of naar de computer staren tot ze een diagnose weet. We praten veel over de medische wereld, maar niet zo vaak over specifieke gebeurtenissen op werk.” Hij geeft aan dat hij, met name door medische series die hij heeft gezien, haar verhalen en het medisch jargon redelijk goed kan volgen: “Ik heb hierdoor zelfs een keer een diagnose goed geraden!”.

Valentijnsdag komt er natuurlijk aan en zij hebben een speciale manier om dit te vieren: “All you can eat sushi, tot we allebei omvallen!”

4 | Artsenkoppel: wenselijk of niet?

Liefde tussen twee artsen: in dit interview stellen we enkele vragen aan Kevin en Olivia over hun relatie. Kevin en Olivia zijn beiden basisarts. Kevin werkt als ANIOS op de afdeling neurologie en neurochirurgie en Olivia werkt als ANIOS bij de oogheelkunde en bij de verzekeringsgeneeskunde. Zij hebben elkaar ontmoet op een exchange event, die georganiseerd werd op de universiteit waar zij studeerden. 

Ze vinden het heel erg fijn om allebei artsen te zijn. “We weten namelijk precies wat de ander meemaakt tijdens de coschappen en op het werk. Spannende of moeilijke casuïstiek kunnen we makkelijk aan elkaar vertellen. De minder leuke aspecten van het werk worden vaak ook meteen begrepen. Bijvoorbeeld het laat thuiskomen of moe zijn, daar hebben we dan meteen begrip voor.” Natuurlijk wordt er veel gepraat over medische dingen: “Dit is niet omdat we dat per se willen, maar vaak komen we terug op dezelfde onderwerpen. Studie en werk zijn eenmaal een groot deel van ons leven, zeker nu we beide net zijn begonnen met werken. Maar het is ook fijn om met elkaar te kunnen sparren over medische problemen.”

Ze hebben ook tijdens de studie momenten met elkaar kunnen delen: “Een leuk moment tijdens onze studie was toen we keer op hetzelfde moment coschappen hadden in hetzelfde ziekenhuis. Het was de eerste keer dat we samen in witte jassen liepen en dat zullen we nooit meer vergeten.” Iets anders wat ze kunnen delen zijn medische grappen: “Ik heb bijvoorbeeld een keer gehoord dat er op een feestje van internisten werd geschreeuwd: ‘Hoe hoog is het natrium?!!’. And the crowd went wild,” zegt Olivia. “Hier kunnen we nog steeds om lachen met elkaar.”    

Arts zijn kan ook heel nuttig zijn in een relatie. “Wat wij merken is dat de doktersjas snel wordt aangetrokken voor elkaars familie.” Een keer had Olivia’s moeder algehele malaise en begon Kevin over paracetamol, terwijl zij vond dat er niks aan de hand was. “Nou, tot op de dag van vandaag is mijn moeder dankbaar dat Kevin haar paracetamol heeft ‘voorgeschreven’. Andersom doe ik hetzelfde voor Kevin’s ouders.”

Hoe zou het zijn als jullie op dezelfde plek zouden werken? “Het lijkt ons makkelijk en leuk om in hetzelfde te ziekenhuis te werken in de toekomst. We twijfelen of het leuk en handig zou zijn om dan ook op dezelfde afdeling te werken. Nauw samenwerken zou namelijk te veel spanningen kunnen geven. Want wie klaagt nou nooit over een collega?”  

Hebben jullie nog een tip voor het onderhouden van een arts-arts relatie? “Een tip die wij zouden willen meegeven aan andere artsen koppels is om aan het begin van de relatie verwachtingen uit te spreken. Het is erg speciaal om allebei geneeskunde te beoefenen. Maar als beiden willen werken aan een carrière, kan dat uitdagingen met zich meebrengen. Bijvoorbeeld, in welk ziekenhuis ga je werken of waar ga je in opleiding? Blijf met elkaar communiceren erover, dan komen jullie er samen wel uit”.

N.B. Helaas heeft Kevin op Valentijnsdag een dubbele dienst, dus zij zullen deze feestelijke dag op een ander moment moeten inhalen dit jaar!